(…) - Jest pan bardziej dla syna kibicem czy trenerem?

 - Ojcem, oczywiście! Co prawda do tej pory często wytykałem mu błędy, by nie obrósł w piórka, ale ostatnio nie ma za co go krytykować! (śmiech). A poważnie: pod względem fizycznym Bartek nadal wygląda słabo, musi nabrać masy. Zresztą, powtarzam mu, by nie spoczywał na laurach. Liczy się trening, trening i jeszcze raz trening. Ostatnio podpowiadam, by popracował nad rzutami wolnymi. Tu jest potencjał. (…)

- Woda sodowa do głowy nie uderzy?

- Znając go, nic złego się nie stanie, choć mała obawa zawsze jest. Od dawna jest poza domem, różne rzeczy mogą się wydarzyć.

- Niedawno zdał egzamin na prawo jazdy, szuka też mieszkania. Słowem - dorasta...

- Akurat z załatwianiem spraw to w jego przypadku różnie bywa! (śmiech) Z mieszkaniem też mu wolno idzie. Wiadomo, że piłka jest dla niego najważniejsza, ale inne rzeczy też są ważne. Z prawem jazdy mu pomagałem, ale w przyszłości nikt za niego niczego nie zrobi.

- Na wywiadówki chodził pan z duszą na ramieniu?

- W jego przypadku ani z nauką, ani z zachowaniem nigdy nie było problemu. Tylko spać długo lubił, więc czasem zaniedbywał obowiązki.

- Kiedy powinien zdecydować się na transfer za granicę?

- Ma jeszcze czas, on zresztą sam to powtarza. Na razie musi ugruntować pozycję w Cracovii. Niech pogra dwa lata, a wtedy zobaczymy. Wymarzona liga? Poradziłby sobie pewnie w niemieckiej, w hiszpańskiej też. Co do Anglii mam wątpliwości, bo tam trzeba więcej walczyć. Nie daj Boże, żeby tylko nie przytrafiła się kontuzja. Znam młodych chłopaków, którzy mieli wielki talent, a potem wszystko wzięło w łeb. (…)

Cały wywiad z Kazimierzem Kapustką, ojcem Bartosza – „Tata nie wystawiłby Kapustki na mecz ze Szkocją” – w krakow.sport.pl