"Pamiętam, że jestem z Krakowa, pamiętam i mam to we krwi. Pamiętam te święte słowa: nigdy nie zejdę na psy!" . - Ten fragment z hymnu Macieja Maleńczuka niezmiennie co jakiś czas wywołuje historyczną histerię.

Cóż to takiego te "psy" o których śpiewają kibice Cracovii?

Po czterech wygranych meczach z rzędu na zakończenie zmagań ligowych w 2009 roku Cracovia doznała w Gdańsku porażki. Porażki o tyle bolesnej, że doznanej w meczu, w którym na porażkę nie zasługiwała. Można by powiedzieć, że o ile sierpniowe zwycięstwo Lechii przyszło jej z łatwością, to w ostatni weekend trzy punkty spadły jej z nieba.

Po latach upokarzających porażek i ?zwycięskich remisów? Cracovia ograła w derbach swego odwiecznego rywala. Co jeszcze bardziej zaskakujące: uczyniła to w Sosnowcu, zwyciężając jednocześnie po raz drugi z rzędu na wyjeździe.

Zawodnicy Cracovii z całą pewnością z gry nie zasłużyli na przegraną, ale przegrali i takie są fakty. Za miesiąc, nie mówiąc, że za pół roku, nikt już nie będzie pamiętał o wrażeniach estetycznych, jakie przyniósł ten mecz.

Pomimo usilnych starań Odrze Wodzisław nie udało się przegrać z Cracovią. Wprawdzie wodzisławianie zagrali w niedzielne popołudnie doprawdy żenująco, jednak to i tak nie wystarczyło. Pasy okazały się słabsze od dramatycznie słabej Odry. Drużyna Biało-czerwonych ponownie wyglądała niestety jak sflaczały balon.